Przemijanie
Stracone chwile znikają tak nagle,
Pozostaje po nich tylko zdziwienie,
Wystawiają na wiatr przeszłości żagle,
Gotowe na każde wiatru skinienie.
Zwykła codzienność ludzi przeraża,
Swym pędem, biegiem dalekim,
Na staruszkę wpaść się zdarza,
Można potknąć o laskę kaleki.
Czasem ktoś minie procesję świętą,
Zobaczy jak ksiądz kazaniem się głowi,
Mija na cmentarzu grobów alejkę krętą,
I wtedy nad życiem się zastanowi.
A potem pędzi dalej do przodu,
Bo żyje stworzonym takim systemem,
A życie nie warte jest takiego zachodu,
Bo i tak jesteśmy śmierci żerem.
dziękuję za uwagi:)
autor
Paweł Wosiak
Dodano: 2008-12-02 22:48:27
Ten wiersz przeczytano 473 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
"Można potknąć o laskę kaleki." Nie powinno być raczej
"Potknąć SIĘ o laskę kaleki"? ;) Tak.. jesteśmy
śmierci żerem... ale jeśli w życiu nie wysilimy się
choć trochę, śmierć połknie nas w całości i
bezpowrotnie.
Tak to już jest , że od kłębka zwanego życiem, do
kłebka zwanego śmiercia, wiedzie nić zwana
przemijaniem. Dobry wiersz!. Pozdrawiam
Prawdziwie o przemijaniu nieuchronnym.
Jestem zupełnie takiego samego zdania i też raczej już
czekam na swoją kolejkę która już tam gdzieś jest,ale
myśl o niej już mnie nie przeraża gdyż tam musimy
wszyscy!Podoba mi się Twój spokój i zrównoważenie,ale
takie jest nasze życie..powodzenia
wszystko zdumiewa tak jak różne koleje życia
dojrzałe spojrzenie na czas tylko wybierać można
piękniejsze ale i tak nastawienie że nie zawsze jest
na pewność pomaga ten margines to tolerancja Pięknie
uchwycony fakt niespełnienia bez załamań Bardzo
optymistyczny jednak mimo smutku melancholii wiersz
uodpornienie Na tak! Brawo
wiersz fajnie napisany zgrabnie ale... pointa troche
nie bardzo mi pasuje, no ale to twój wiersz. napewno
zgadzam się co do tego że system należy odrzucić i
nadac życiu swój własny koloryt, wyrażać coś nim - ot
choćby wierszem :) ps. w przedostatnim wersie powinno
byc chyba "warte" wydaje mi się że "e" ci uciekło łap
je szybko ;) pozdrawiam
...zastanawiający wiersz, nasze "przemijanie" jest nam
pisane, ale trzeba pamiętać, że "życie to nie droga
szybkiego ruchu pomiędzy kołyską, a grobem, ale
powinno być czasem przebywania w słońcu". Pozdrawiam.
Wszyscy kiedyś umrzemy ale żyjmy tak,by nie ranić
innych.
"Marność nad marnościami-powiada Kohelet-wszystko
marność..."