Przepaść

Dedykuję to kobiecie, która wzbudza we mnie wiele emocji na raz, mimo że jest teraz daleko. To dla Ciebie Księżniczko.

Odpływam otoczony rzeczywistością,
daję się pochłonąć, szarą barwą życia,
odizolowany w czterech ścianach obojętności,
pozbawiony wszelkich wygód emocjonalnych.

Czas zawieszony w próżni,
drąży otwór w skale zapomnienia,
uwalnia zranioną duszę,
otuloną Twoją obecnością z wczoraj.

Martwe wspomnienia w żywych kolorach,
ukazują twarz odbitą w lustrze łez,
krzykiem niemym próbuję się wydostać
z dna głębokiej tęsknoty.

Umysł sparaliżowany obrazami przeszłości,
zawładnął ciałem drętwym od niemocy,
mięśnie odmówiły posłuszeństwa,
pięści otworzyły się w akcie bezradności.

Rozumie ten kto poczuł na własnej skórze

autor

NocnyCień

Napisany: 2009-10-09 Dodano: 2009-10-16 14:09:06

Ten wiersz przeczytano 379 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie