Przestroga

"nienawidzę ciebie, nienawidzę wszystkich, wszyscy zasłużyli na śmierć" /daron malakian/

Wśród cmentarnych ścieżek nic nie jest takie same
Żaden z zimnych wiatrów, ani znicze zapalane
Choć przechodząc teśy myślisz, że ich nie ma
masz racje połowicznie, gdyż ich ciała pochłonęła ziemia
Jednak ich dusze krążą wciąż między nami
Zabieganymi i na pozór opanowanymi ziemianami
Oni są już wyzwoleni, co to wolność wiedzą
Nie znają zapachu krwi i wśród kwiatów siedzą
I choć co dzień tak boisz się smierci, boisz sie końca
Ze strzchu drżysz w obawie, ze kiedyś już nie ujrzysz słońca
To zbędne, niepotrzebne uwierz mi na słowo
Pokochasz całym sercem tę krainę nową
Lecz gdy swych grzechów nie pozałujecie szczerze
I gdy zatopisz się w swego ego wierze
To pochłonie Cie ciemnośc, pochłonie wielkość zła
Pochłonie zapomnienie, znajdiesz sie tam gdzie ja
i nie jest to wierszyk o walce z piekłem niebiańskiego dworu
Jest to tylko przestroga, dla ludzi takich jak ja...
... bez honoru.

autor

Lady in Red

Napisany: 2005-06-28 Dodano: 2006-08-11 08:29:49

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie