Przestrzeń pomiędzy kometami...
♥
Przez ciebie dziś mówi do mnie Bóg.
Może ten monolog jest trudny do
zrozumienia.
Może nie mam siły, może nie starczy mi
natchnienia,
Ale spadłam na dół, odetchnęłam się i lecę
dalej, mój drug...
Przez ludzi przemawia do mnie Kosmos.
Sytuacje bywają trudne. I trzeba iść
dalej.
"Ale iść do przodu, jak jest trudno,
mamo?"
"Zwłaszcza jak jest ciężko, idź do przodu,
moja droga."
Życie to nie tylko przestrzeń pomiędzy
kometami dobra i zła.
To szansa raz i na zawsze wybrać, na jakiej
jesteś stronie.
Wybrałam dobro. Niech ono z moich działań
płonie.
Lecę, nadzieja moja zawsze będzie
słońcem.
Promieniem, które grzeje dusze. I nie zdoła
mnie szara mgła.
- Ти мусиш встати і йти далі. - Навіть коли важко? Особливо, коли важко (Алла Ш.) https://youtu.be/Y-EMu0_YanU?si=vFKBgakfuR90ENQD
Komentarze (6)
dziękuję bardzo wszystkim) wybaczcie, ze nje
komentuje waszą poezje.
poprawie to, pozdrawiam ciepło
Dobry wybor Annyczko. Pozdrawiam cieplo :)
Interesujący wiersz.
Oby to usłyszeć, to co do nas się nowi i co powinno do
nas przemówić.
gdyby tak wszyscy wybrali dobro...
Brzmi inaczej, niż DETERMINACJA u autora - slonzok
oraz NADZIEJA u autora - SETH888. Niech żyje
różnorodność, w tym dobro.
Wspaniałe refleksje. Nigdy nie traćmy nadziei, bo
stracimy sens życia. Pozdrawiam serdecznie:)