PRZESZŁA FALA

PAMIĘCI OFIAR TSUNAMI - ich rodzinom, krewnym, przyjaciołom...

Gdzie ten śmiech?
Co umilkł w kwiecie barw
Gdzie twa dusza?
Zbłąkana pośród łąki traw
Pamiętam
Jeszcze wczoraj
Słałaś mi uśmiechy
Pamietam - bo dziś
To co było
Przesłoniły chmur palety
Jeszcze wczoraj
Złoty dywan piasku
Dzwonił pod stopami
W oczach iskry
Miałaś
Teraz tylko - tylko cień
Cień układa się łukami
Już cię nie ma...
A ten chłopiec?
Ten co z ojcem
Zamek tam budował
Ten co śmiał się tak radośnie
On to pierwszy
Wstał - mały kwiat na wiośnie
Za nim reszta
Palcem Bożym
Spektakl malowany
Strach na każdej twarzy...
Sekund pare
Piany zew...
Nagła cisza - zimna krew
KONIEC - teraz z góry patrzysz
Czy to łza? Czy może łez ci brak?
Tak czy tak
Tu nie ma już
Ciebie, chłopca, ojca - WAS...

autor

szafa

Dodano: 2005-01-27 00:21:43

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie