PRZESZŁOŚĆ
Samotnym, porzuconym, rozgoryczonym.
PRZESZŁOŚĆ
Stoisz spętany ciężkim bezwładem
czujesz jak przeszłość do ciebie wraca
zanim rozdzielą was lata świetlne
pamięć warkoczem wspomnień oplata
I podpowiada, że źródłem potknięć
zakłopotania co wciąż doskwiera
to przeszłość błędnie niedomknięta
zranioną duszę żałość rozpiera
Czy każda przeszłość jest mętną wodą
ciemną i brudną źle zaludnioną
gdzie w jej otchłani mocne ramiona
wbrew logiczności bez sensu toną
Czas teraźniejszy i ten co mija
pospołu grzęźnie w niemej przeszłości
Tylko czas przyszły zawsze przed nami
z fałszywą nutą wciąż we mnie gości.
autor
wwp.
Dodano: 2021-05-13 12:03:57
Ten wiersz przeczytano 1891 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Czasami nie mamy wpływu na to, jak coś się układa, a
niedomknięte sprawy lubią wracać w najmniej
spodziewanych momemtach...
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
trzeba postępować tak, by przeszłość nie straszyła, a
była bodźcem do przyszłości.
Pierwszy raz goszczę u ciebie.Ładnie piszesz, rymy
dobre, treść rozsądnie prowadzona.Całość bardzo
udana.Jestem na tak.
Nic nie dzieje się bez przyczyny...ale zawsze można
coś zmienić, trzeba tylko chcieć...
pozdrawiam :)
Pozostaną blaknące wspomnienia a poranek da nowa
szansę...
Pozdrawiam cieplutko...