Przeżyć święta
Natchniony tytułem
W pogoni za szczęściem
Biegniemy przez życie
Tracimy świadomość
Popadamy w samotność
Rodzina jest już
Tylko przelotem
Mignęła nam w biegu
Jakby była za płotem
Niby tuż za rogiem
A jednak daleko
Wszystko takie obce
Jakby z Wenus było
Pędzimy tak stale
Drogami krętymi
Jak dziś nie zwolnimy
To się utopimy
W odmętach pokusy
W zaroślach obłudy
W zakamarkach kłamstwa
W powolnych męczarniach
Jest jednak ratunek
Dla zbłąkanych dusz
Oddać serce na tacy
Tęskniącej rodzinie
Dać w prezencie siebie
Bliskim i zranionym
Oddać dusze w pokucie
I zawierzyć Panu
On Ci dziś pomoże
Opamiętać rządzę
Otworzy Ci oczy
Po to dziś przychodzi
Więc siostro i bracie
Podziel się opłatkiem
Szczerze i głęboko
Oddaj serce rodzinie
Potrzebują tego
Komentarze (11)
Wow!!! Ale Cię Krzysiu wena wzięła ;) Fajniutko :)))
Wiersz dobry..ale..święta trwają tylko dwa dni a potem
znów gonitwa do nastepnych świąt,ale takie teraz życie
w biegu hm..
Te święta będą naprawdę szczęśliwe i piękne jeśli cała
rodzina spędzać je będzie wspólnie, ciesząc się sobą
:0
piękny, mądry wiersz z przesłaniem...
bardzo mądry wiersz...więc oddaj się rodzinie, podziel
się opłatkiem...bo przecież i ty i oni tego na pewno
potrzebują...
istotne życiowe przesłanie niech ciałem się stanie
O tak serce potrzebne od zaraz - przepiękny wiersz!
Piękne przesłanie, pozdrawiam.
Nie mam właściwej świadomości, za to kupę samotności.
Zwolnić, rozejrzeć sie dokoła, zastanowić i zająć tym,
co naprawdę ważne. Dobre przesłanie.
Bardzo piękny i mądry wiersz... Wielu tego
potrzebuje...