Przy Twym Grobie
To już rok jak Cię Mamo nie ma z nami
zostawiłaś po Sobie tylko stare
fotografie.
Oglądam je roniąc łzę czasami,
dławiąc płacz, bo płakać nie potrafię.
Nie umiem się modlić klepiąc też
narzucone tradycją, zapamiętane słowa.
Jak Sama Mamo bardzo dobrze wiesz
wystarczy mi zwykła z Tobą rozmowa.
Wolę stojąc z pochyloną, przy Twym
grobie
głową mówić to, co u nas w domu,
to, co Dzieci zrobiły,że myślimy o
Tobie,
że ja nadal myślę, że wejdziesz do domu
uśmiechnięta, wesoła, tak jak kiedyś
było...
To już rok minął....
dla mojej Mamy w pierwszą rocznice Jej śmierci
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.