Przyszła Miłość

Przyszła Miłość. Puk, puk w okno:

"Wpuść, bo mi skrzydełka mokną!
Otwórz! Zimno tu na dworze."

Za nic w świecie nie otworzę,
więc wykręcam się w te słowa:

"Ach! nie jestem dziś gotowa.
Mam ból głowy, słowem - zły dzień.
Przyjdź pod okno me... za tydzień."

"Ależ, wpuść mnie miła duszo!
Dodam sercu animuszu
i uskrzydlę cię jak króla.
Chcesz? Pofruniesz bez "Red Bulla"! "

"Mam dziś katar..., sweter stary,
mam skarpetki nie do pary
i deszcz leje wciąż na dworze...
Odejdź! Jestem nie w humorze."

Miłość - myślę - to kłopoty.
To łzy bólu i tęsknoty.
Nie chcę cierpieć. Ja się boję.

Ale ona ciągle swoje:
"Miłość - szczęściem, nie udręką.
Możesz dawać hojną ręką,
możesz kochać, być kochaną,
cieszyć się, że znów jest rano.
Pomyśl! - uśmiech, ciepłe oczy...
Już cię zima nie zaskoczy,
mróz i zamieć nie nawtyka,
bo masz Miłość miast szalika."

"Bzdury" - mruczę ciągle "anty",
wietrząc nadal jakieś kanty.

"Wpuść! Ostatni raz cię proszę.
Nie?! To całkiem się wynoszę!
Uszanuję twe życzenie.
może wrócę, a może nie."

Odwróciła się i... w drogę.

Rety!
"Wróć! Bez ciebie żyć nie mogę!"

No i wiecie co się stało?
Zawróciła. I została.

autor

annael

Dodano: 2006-12-19 00:18:23

Ten wiersz przeczytano 694 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie