Przywitanie Jesiennego Pana

Po burzliwiej wiośnie, lecie pełnym słońca
Może ciut za szybko jesień już się wtrąca.
Cóż na to poradzić, czasu nie zatrzymasz
Przecież i tak dobrze, że jeszcze nie zima.

Jeszcze w sercu ogień jak kominek płonie,
Jeszcze sprawna główka i cieplutkie dłonie,
Na ochoty jeszcze sił mi nie brakuje,
Cóż, tyle życie warte ile go skosztujesz.

W wędrówkach po necie tak się zapędziłem
Że całkiem przypadkiem do beja trafiłem.
Siedzę tu już tydzień, rozglądam, smakuje
No i mówiąc prawdę wszystko mi pasuje.

Niewiast tu na co dzień cała masa gości
No i wszystkie piszą tylko o miłości
Jest to taki temat co bardzo mi leży
Choć się nie zaliczam przecież do młodzieży.

Jeśli mnie przyjmiecie to chętnie zostanę
Zwać się będę prosto, bo Jesiennym Panem
A może się zdarzyć, że zostanę długo
Bo serce jak serce, nie chce mi być sługą.

To tyle na dzisiaj ale wpadnę jeszcze
A wtedy wierszyki, jak je już dopieszczę
Popłyną słowami namiętnej miłości
Co gniazdo rozkoszy może mi wymości.

witam ślicznie wszystkich bejowiczów i bejowiczki

autor

Jesienny Pan

Napisany: 2006-10-13 Dodano: 2006-10-13 12:36:53

Ten wiersz przeczytano 682 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie