Pułapka
ta miłość skazała mnie
na dożywocie
bez szans
na zwolnienie warunkowe
a serce głupie
nie ma nic
na swoją obronę
bez wzajemności i nadziei
miota się bez spełnienia
już dłonie stygną
i oczy płowieją
a może lepszy byłby
wyrok śmierci...
autor
Dunia
Dodano: 2007-11-25 11:03:28
Ten wiersz przeczytano 428 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Zgadzam sie całkowicie z ula2ula. Nie musze nic
dodawać ona wszystko moim zdaniem juz napisała. Brawo
zostawiam + i zapraszam do moich skromnych progów:)
Miłosc...powinnam byc piekna, szczesliwa i wieczna...a
potrafi ranic , zadawac cierpienie i ból...czasem tez
mysle ze smierc jest rozwiazaniem ...ładnie napisany
wiersz
piękna logiczna miniatura to jest sens życia a pułapka
to piękne wydarzenie nie wolno go przerywać W wierszu
duże cierpienie wykazane i bardzo dobra wymowa brawo!
a tęsknota rozpala na nowo. i tak trzeba umierać przez
całą wieczność, od nowa i od nowa, przez tę dożywotnią
miłość... piękne.
Czasem trzeba przystanąć, czasem trzeba się
zastanowić, czasem ... rozsądek musi wygrać nad
porywami serca, bo trzeba przecież żyć ! ... trzeba...
gdy kochamy rozum śpi.serca nie zatrzymamy,nawet gdy
nieszczęsliwie kochamy.