Pusta nadzieja
Znowu.
Ten sam ból,
Ten sam smutek,
Ten sam błąd.
Lecz tym razem nie mój.
Teraz cierpię bardziej,
Po raz kolejny robiłam sobie
Nadzieje.
Nadzieje, że kiedyś bedziemy razem.
Potok łez po mej twarzy
Płynie niczym strumień,
A każda łza
To pomyłka, którą popełniłam
Kiedy w nas wierzyłam.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.