Pustka
dedykuje ten wiersz osobie ktorą utraciłam
Ciągłe życie w niepewności
Pogubione drogi swe
Zegar w ciszy glośny tak
Cisza siostrą stała sie
Drogą,ktora była miłość
Stała dla mnie krętą się
Brakło życia drogowskazów
Czy to świat zawalił się?
Teraz sił mi tylko brak
aby wstać i podnieść się
Małe źródło,które żyło
Dziś nicością stało się
Zagubiona ma nadzieja
Gdzieś w zawirowaniach jest
Tylko Ciebie mi brakuje
Przecież dobrze o tym Wiesz
prosze oceniajcie
Komentarze (3)
"Zagubiona ma nadzieja
Gdzieś w zawirowaniach jest
Tylko Ciebie mi brakuje
Przecież dobrze o tym Wiesz"
ciezkie slowa, ciezka kreta droga, bez tego co milosc
porwal... - dobry wiersz, ppomimo powtarzajacych sie
slowek.
Wim coś o tej pustce.. miałem jakiś czas temu
sytuacje, po której straciłem wszystko i wszystkich..
też na ten temat pisałem.. ale w moim mniemaniu
zrobiłaś to lepiej.. czuć cierpienie w tym wierszu..
gratuluje, dobry wiersz
Wiersz słaby,ciągle powtarzasz się-się.Czyta się go
bardzo monotonnie.
Tematyka też nieciekawa...