Pusty Dom

Tak pusty dom, jakiego nie było jeszcze nigdy.
I tylko uliczne latarnie rozświetlają moje ponure myśli,
Że jestem sama w wielkim domu, w wielkim świecie.
Nie chcę wyjść z pokoju, bojąc się mrocznych cieni na ścianach.
Nie chcę wyłączyć muzyki, bojąc się przeraźliwej ciszy
Jaka zapanuje.
Bo jestem tu sama, wciąż czekam na czyjś powrót,
Czy się doczekam?
I tak pusty dom, niczym opuszczony statek na dnie morza.
Tak bardzo nie chcę już zawsze tak trwać,
Jak w więzieniu uczuć i zmysłów.
Wciąż kłaść się do łóżka, owijać się zimnym dotykiem kołdry.
Wiedząc, że kolejna noc należy do tych samotnych,
Ze słuchawkami w uszach i otwartymi oczami
Śnię.

autor

Riot_Girl

Dodano: 2006-10-26 12:49:44

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie