Pustynne pejzaże

A ja marzę, marzę i tęsknię
za marzeń bytem nieodgadnionym
i tęsknię, tęsknię i marzę
z bólem serca niewysłowionym

Mieszają się stęsknione marzenia
z racja bytu tak realnego
tak wiele zostało z mego dążenia
tak wiele już spełnionego

A jednak czegoś mi brak,
co tkwi gdzieś w podświadomości
i ciągle czuje, że coś nie tak,
co nie daje mi pełni radości.

I błądzę szukając po omacku,
jak niewidomy w wiecznej ciemności.
Czasem wieszając wzrok na cacku,
błyskotliwym, lecz bez uległości.

I wiszę wśród ruin uczuć
targany wciąż namiętnościami,
zrywając kolejne miraże
oazą, wśród światów z piaskami.

Autor: H.E.Ch.

autor

Erwin-1957

Napisany: 2009-08-04 Dodano: 2009-08-04 12:37:44

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie