Puzzle przyszłego życia

Brak mi dziś szczególnie Twojej bliskości,
Twych pocałunków, pieszczot usłanych w miłości.
Tęsknota tak dziś moim sercem zawładnęła,
Żem gotowa oddać swe życie, nim okazja by się nadarzyła.

Myśli chore mnie nękają, chore z miłości,
Pobudzające wyobraźnię brakiem Twej czułości.
Milczenie Twoje objawem rzeczywistości
Zrozumiałe prze zemnie, odczucie tożsamości.

Smutkowi oddana, nie wierząca twej osobie,
W zacisze się oddalam, intensywniej myśląc o Tobie.
Odliczam sekundy, minuty i godziny.
Wierząc, iż nie długo odbędą się nasze zaręczyny.

Ręce drżące, serce coraz to silniej bijące,
Oczekujące w przyszłości ogromu Twej miłości.
Drogi usłanej przy twym boku różami
Z zapachem roznoszącym się dniami i nocami.

Marzenia senne, za godzin parę rzeczywistością się staną.
Przy Twym boku, złe dni na dobre staną się masą rozmazaną.
Nasze życie będzie się pokładać na braku zazdrości
A będzie czerpać korzyści z naszej dokładności.

Na zawsze już z sobą żyć będziemy
Przez co wiele lat wspólnie przeżyjemy.
Wyobraźnia moja tak to sobie zawsze wyobrażała,
A teraz usypia i z niecierpliwością na jutro czeka!

autor

Sylwia

Dodano: 2005-04-29 16:40:00

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie