Pytasz kim jestem ...
Pytasz kim jestem - trudne pytanie
niełatwo mówić samej o sobie
spróbuję jednak podjąć wyzwanie
strofami wierszy odpowiem tobie
Jestem kobietą jakich tysiące
spotykasz co dzień na każdym kroku
ubrana w szary płaszcz codzienności
w marzeniach szukam życia uroków
Bywam jak pyłek na wiatr rzucony
bezbronny wobec siły żywiołu
jak szkło rozbite na sto kawałków
gdy ktoś je nagle zrzuci ze stołu
Innym znów razem jestem jak skała
której poruszyć nic nie jest w stanie
jak lód którego ogromnej tafli
nawet słoneczny promień nie złamie
Gdzieś we mnie drzemie duch romatyzmu
który zawładnął zbolałym sercem
więc dziś głęboki pokłon mu składam
to dzięki niemu powstają wiersze
Nie wiem co więcej mogę powiedzieć
określić siebie nie jestem w stanie
bo sama siebie do końca nie znam
pytasz kim jestem - trudne pytanie
Komentarze (29)
Dobry wiersz, msz dobrze, jeśli do końca siebie nie
znamy,
a romantyzm też fajny, choć ja lubię różne wiersze,
nie tylko romantyczne, najbardziej smutne i bliskie
życia, takie, które mnie poruszają.
Pozdrawiam wieczornie, z podobaniem dla wiersza :)
Znakomity wiersz. Pozdrawiam
Wiersz piękny... i wyjaśnienie chyba zakończy
podejrzenie o plagiat.
Pozdrawiam
Wyjaśnienie dotyczące podejrzenia o plagiat , zawarłam
w swoim komentarzu pod wierszem " Niepogoda ducha " w
dniu 31-08-2022. Ale dla tych co tam nie zajrzeli
wkleję i tu .
Witam wszystkich i przepraszam za zwłokę w odpowiedzi
na nurtujące Was pytania , ale nie była ona
spowodowana ignorancją , a jedynie tym ,że nie
przeczytałam wpisów zamieszczonych pod wierszem "
Pytasz kim jestem " i dopiero przeczytanie komentarzy
pod bieżącym tekstem skierowałoo mnie w tamtą stronę .
Zdecydowanie i stanowczo oświadczam ,że wszystkie
zamieszczone przeze mnie teksty są mojego autorstwa ,
a więc to Pani Bohna47 dokonała plagiatu
,zamieszczając mój tekst na stronie swojego bloga.
Wiersz prezentowany na Jej stronie to pierwotna wersja
, która powstała dawno temu , a wersja zamieszczona na
Beju jest efektem eksperymentu połączenia moich dwóch
tekstów " Pytasz kim jestem " i " Kobieta zmienną jest
" w jedną całość .
Przyznaję ,że większość moich wierszy to " odgrzewane
kotlety " , które powstały na początku mojej przygody
z amatorskim pisaniem . Postanowiłam dać im drugie
życie modyfikując treść i formę ,poprawiając rymy i
rytmikę ,z nadzieją na lepszą jakość. Ciekawa byłam
odbioru takiego archaicznego pisania .
Większość z nich możecie znależć na stronie Joe
Monstera , gdzie pisałam pod nickiem kinga35.
Pod każdym wierszem znajduje się stopka z tekstem , w
którym autor prezentuje siebie i mój tekst to " Jestem
kobietą jakich tysiące , spotykasz co dzień na każdym
kroku , ubrana w szary płaszcz codzienności, w
marzeniach szukam życia uroków " , a więc tekst ,
który w póżniejszym terminie zawarłam w wierszu "
Pytasz kim jestem " .
Wpisy na tej stonie pochodzą z lat 2005 - 2007 , a
wpis na stronie bloga Pani Bohny47 jest z roku 2015.
Na potwierdzenie mojej wiarygodności ,że kinga35 i ja
, to ta sama osoba , przesyłam link do utworu , który
powstał do tekstu mojego wiersza " Ciemna stona nocy "
( zamieszczonym także na stronie Joe Monstera ) . O
zgodę na jego wykorzystanie poprosiła wokalistka
krakowskiej grupy " Setareth" Iwona Nogalska " Ruda "
.
https://www.youtube.com/watch?v=q-1AXqNIerc
Mam nadzieję ,że udało mi się choć w części rozwiać
Wasze wątpliwości .
Łączę pozdrowienia .
Fajna prostota, szukaj kompozytora, niech dopisze muzę
i będzie dobra piosenka w stylu Joanny Rawik.
Mój szacun i głos.
Absolutny plus
Warsztat dobry - wiersz ma swoją melodię,
Treść dobrze ułożona, konsekwentna.
Niektóre rymy gramatyczne (mało stety) nie rażą.
Pointa podsumowująca - trafna.
Pnij się w górę Poetko!
Słuchajcie - nie ma co robić afery - na beju była
Bogna65 - data rejestracji - 5 stycznia 2015. Napisała
tylko 4 wiersze.
Może wróciła, zmieniając nicka na Kinga?
Zajrzałam - jest tam -
Posted on 6 stycznia 2015 by BOCHNA47
i
Witam Cieplutko
Bohna47
A wiersz niemal identyczny
Pytasz kim jestem ? – trudne pytanie,Nie łatwo mówić
samej o sobie,Jak obiecałam tak też się
stanie,Strofami wiersza odpowiem Tobie,Jestem kobietą
jakich tysiące,Spotykasz co dzień , na każdym
kroku,Ubrana w szary płaszcz codzienności,W marzeniach
szukam życia uroku,Raz jestem twarda jak tafla
lodu,Stając w obronie świętych wartości,Innym znów
razem jak kryształ krucha,Gdy życie nie ma dla mnie
litości,
Nie znam znaczenia słowa „nienawiść „Wiem jak smakuje
miłość prawdziwa,Chociaż los bywa mało łaskawy,Mogę
powiedzieć – jestem szczęśliwa,Gdzieś we mnie drzemie
duch romantyzmu,Dla niego szybciej bije mi serce,Więc
dziś głęboki pokłon mu składam,To dzięki niemu
powstają wiersze,Nie wiem cóż mogę więcej
powiedzieć,Określić siebie nie jestem w stanie,
Bo sama siebie do końca nie znam .
Dołaczam do Ewy Kosim.
Aż nie wiem co napisać, może jest pozwolenie
i właśnie dlatego zdecydowałem się napisać do tego
(nie wiadomo czyjego..) wiersza cover - czyli jakąś
optycznie prostokątną, ale też (jak zwykle!) ledwo
rymowaną interpretację.. mam nadzieję, że to nie jest
ani zabronione, ani (tym bardziej) przez kogokolwiek
na tym portalu niepożądane.. :-)
dołączam się (do boju)
choć lekko wystraszony
że ze stronami walcząc
pozostanę.. bez żony :)
Jak dla mnie dwie pierwsze zwrotki są identyczne, ale
może Pani Bohna zezwoliła na ich użycie?
Kingo skoro nie jesteś bohną, czy możesz mi pomóc
wyjaśnić zagadkę, która mnie nurtuje od kilku dni.
Zapoznaj się z tym linkiem. To ważne dla mnie ale
przedewszystkim dla Ciebie
https://monibohna.wordpress.com/2015/01/06/pytasz-kim-
jestem/
Podoba mi się - ten uchylone rąbek tajemnicy i zgadzam
się z puentą. Mamy całe życie na odpowiedź...
Poetycki autoportret. Pozdrawiam.