Quo vadis

Quo vadis, Domine, jakże często,
Zadajemy sobie to pytanie
Gdy wiary nie starcza na zupę,
A marzeniem jest drugie danie.

Ileż kilogramów nadziei
Trzeba będzie jeszcze stracić,
By zmieścić się w wąskie
Ubranie czarnej rozpaczy.

Nie karz mnie Panie za grzechy
Niemocy i zwątpienia,
Jakże trudno dzisiaj znaleźć
Słowa i czyn pocieszenia.

Ja wiem – wiara czyni cuda,
O jedno proszę, Panie,
Niech mi tej wiary starczy
Przynajmniej na śniadanie.

autor

Piotr S.

Napisany: 2003-05-23 Dodano: 2005-02-22 01:04:22

Ten wiersz przeczytano 691 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie