Radość o poranku
Nie powiem że;
jest mi żle.
Nie wierzę że;
tylko śnię.
Świtem budzę dzień,
polną dróżką włóczę się.
Tu motylek, tam robaczek,
wszystko fruwa rażno skacze.
Piękny jest świat;
ma swój urok, trochę wad.
Rankiem żegnam nocny sen,
podpatruję nowy dzień.
Słonko dziś wesoło świeci,
dojrzewają zboża, ptaszek leci.
Przyroda w niebo zapatrzona,
ja - wiersz składam zamyślona!
Moje Mazowsze o poranku 16.07.2014
Komentarze (10)
fajny jak piosenka...pełen radości...pozdrawiam.
na jutro też życzę radości
ranki zawsze nas dobrze nastrajają,szczegolnie letnie
.pozdrawiam
lekko na wesoło i rytmicznie
pozdrawiam
letnie poranki są piękne
Ładny wesoły wiersz o letnim poranku:-) Pozdrawiam
serdecznie.
Pięknie u Ciebie o poranku. Pozdrawiam bardzo
serdecznie Tereniu
Kto wcześnie wstaje, temu... Pozdrawiam Tereniu
jak dobrze wstać skoro świt
pozdrawiam:))
Ja siedzę na działce,ale w pełni
podziwiam Twój wiersz.