Radość życia
Życie to poemat wspólnie napisany,
szczęściem i miłością, czasem
niepokojem.
Na jego stronice często powracamy,
by się zreflektować, dusze uspokoić..
Błądząc w świecie zdarzeń, tulę cię do
serca,
drżącymi rękami twoich rąk dotykam.
Wciąż mi ciebie mało, chciałbym dużo
więcej,
gdy się przytulamy lęk i bojaźń znika.
Krzykiem oznajmiamy cudowne spełnienia,
gorącym oddechem grzeję drogie ciało.
Doznajemy wówczas wielkiego olśnienia,
może to nieprawda, tylko się zdawało?
Komentarze (23)
prawda, prawda... wyrzućmy z serca wszelki niepokój
:-)
Nie mów, że szczęście
jest już za Wami,
nie mów, że trzeba
żyć wspomnieniami.
Stań wysoko na szczycie,
I magiczne przeżyj chwile......
Kochać i być kochanym to wielkie szczęście, a ono
niestety bywa czasami bardzo ulotne. Piękny wiersz,bo
uczuciem pisany. Serdecznie pozdrawiam :)
Takie uczucie musi być rzeczywiste :) Piękny wiersz.
Pozdrawiam :)
super wiersz gratulację ;)) +
Masz rację, najpiękniejszy to poemat napisany wspólnie
:)
Może się zdawało, ale w ładnych słowach zostało. :)
Jak dobrze że tu trafiłam. Piękne wiersze piszecie.Ja
jestem na początku tej drogi dopiero.
Sercem pisany, piękny.
Ja?- za... Miłego....
W twoich wersach można pływać z przyjemnością i
poczuciem bezpieczeństwa
jak po wodach spełnienia i ...
Tak pięknie, że aż może wydawać się snem:)
Kiedy do twoich wierszy przychodzę, to tak jakbym był
zaproszony na pokoje.Stąpam po miękkich dywanach, w
oknach firany z muślinu i wszędzie kwiaty, kwiaty, w
których tonę.
Miła chwila przy twoich delikatnych słowach
Pozdrawiam cię Ryszardzie lutową wiosną, bo taka jest
dziś u mnie za oknem
Wiersz jest fryfny w tłumaczeniu ...piękny
bardzo ładny wiersz, pozdrawiam
Bardzo na tak... drugi wers - chyba zgubił się
przecinek po "miłością", ostatni wers - "nieprawda"
...pozdrawiam :)