Radość z życia
na ludowo
Siedzi na ławce stara baba,
zarumieniona lekko otyła.
W nią wpatrzona postura słaba,
jej dziad - mała chudzina.
Pod gruszą sobie siedzą,
o młodości rozprawiają,
Jak to było sobie ględzą,
liczą ile potomków mają.
Oj, stary my zem się kochali!
cięzko pracowali radośnie zyli.
com mogli i ile dzieciom dali,
one teraz pany bo się wyskolili.
Baba wianem swoim się chwaliła,
kuferek kiecek zapasek i korali.
Dziadowi jedna morga się trafiła,
ot! majątek co od ojców dostali.
Tak sobie zgodnie razem żyli,
w trudach znojach wzajemnie trwali.
Do Boga o wsparcie się modlili,
dziesięciorga dzieci wychowali.
Już dwadzieścia wnuków mają,
kilku prawnuków na świat w drodze.
Chociaż starzy nadal się kochają,
żyją uczciwe w Bożej trwodze.
Siedzą i tak snują różne gadła,
słonko jesienne cieplutko grzeje.
Gruszka do fartucha baby spadła,
ona śpiewa - dziad się wesoło śmieje!
zastosowano wyrazy gwarowe - regionalizm Mazowsze - nowotwory językowe - akcenty narracji
Komentarze (22)
nadzwyczaj lubię takie opowieści :-)
ładny z życia wzięty wiersz,pozdrawiam
na ludowo i wesoło
Jaki fajowy
Fajny, życiowy wiersz, pozdrawiam:)
Teresko bardzo dziękuję i życzę
dobrej nocy.
Gratuluję pomysłu na bardzo fajny wiersz
Pozdrawiam serdecznie Tereniu :)
Teresko świetny wiersz. Tylko pozazdrościć tak licznej
Rodziny.
Pozdrawiam serdecznie.
Pewna historia w świetny wiersz ułożona...dziś dzień
babci,wczoraj dziadka...Pozdrawiam serdecznie.
Fajny pomysł i wykonanie wiersza,bardzo obrazowy i
dobrze się go czyta,jakby się uczestniczyło w ich
pogaduchach.
Pozdrawiam serdecznie:)
Wyobrazam sobie widok tych dwoje, uwielbiam patrzec na
starszych ludzi, ktorzy usmiechaja sie dosiebie i ida
przed siebie:-) swietny :-)
Temat baby zrobił początek, jest to temat nie
obraźliwy, ale prawdziwy. Pozdrawiam cieplutko.:)))
Pomysłowo napisane.Gratulacje.
Siedzę obok i przysłuchuję się rozmowie :) Uśmiecham
się do nich, chociaż mnie nie widzą :) Gratulacje za
świetny pomysł na wiersz i wykonanie. Miłego dnia
Teresko.
Trzecia strofa najbardziej udana:)