rano

rano
słońce - pulchna gospodyni
wyszła przed dom
sypie światłem


kaktusy jak kury
dziobią - złote ziarna


biedne nieloty
za szybą wolności


gospodyni - zaróżowione policzki
jeszcze
jakby zawstydzona
dopiero co wyszła z łoża


ale już wszystkich pobudziła
wszyscy
w obejściu
chcą jej jeść z ręki


i wszyscy krzyczą - nawet
te wróble i jaskółki
które mogą mieć robaki
i to co z łąki


nawet ta osa - żółta, pręgowana
jak tygrys


z tą osą to jest szczególna historia
bo jakby nie zdawała sobie
sprawy
gdzie jest
i pcha się tam
skąd inni chcieliby się wyrwać


na podwórku jest już tłoczno
gospodyni rozpięła białą
bawełnianą bluzkę
z której wypłynęły złote piersi


policzki jak bochny
pszenicznego chleba


pośladki - drożdżowe
rosnące
wylewają się


karmi dalej - ale już sobą
wstyd jej przeszedł


włosy - warkocze
nie dwa, całe mnóstwo
wirujących
wirujących
bukietów
kędziory, krawaty, kokardy, końskie
ogony
m a k a r o n y


niektórzy mogą tylko popatrzeć
jak w domu uciech - ta pani
jest już zarezerwowana
dzisiaj bawi się z innymi

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2012-04-12 09:21:34

Ten wiersz przeczytano 673 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie