Refleksja pseudo poety
Powiedz, cóż warte to moje pisanie?
Jest jako strawa, w której brak jest
soli.
Skryba, poetą nigdy nie zostanie,
a jego pióro piękna nie wyzwoli.
Jak mam słowami porwać czytelnika,
kiedy przyziemne, brakuje im tchnienia.
Czytając, żadnych doznań nie spotyka,
bo brak im tego co je w magię zmienia.
Pora jest odejść i nie dręczyć duszy,
niechaj wybrani wzniosłe dzieła toczą.
Ramota nigdy pięknem nie poruszy,
nie da radości sercu ani oczom.
autor
Sotek
Dodano: 2022-01-27 10:53:21
Ten wiersz przeczytano 4842 razy
Oddanych głosów: 141
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (129)
I ja dołączam do zachwyconych wierszem o pojawiających
się wątpliwościach myślę, że każdego prawdziwego
poety. Ciepło pozdrawiam:)
No na całe szczęście, autor wiersza, nie jest pseudo
:-)
Oj zachwycasz:)
Też tak się droczyłem sam ze sobą,a wiersz jak
powstawały tak powstają.Wiem coś o tym. A po drugie,
to jest choroba.NIeuleczalna.Cześć.Wiersz bardzo
poprawny.MNie się podoba.
No chyba nie o swoim pisaniu opowiadasz, bo Twoje
wiersze są piękne!
Pozdrawiam Marku :)
Dziękuję kolejnym gościom za odwiedziny i refleksyjne
komentarze.
Ładnie.
Pisz i pisz a ja będę czytał.
Pozdrawiam serdecznie
Wiersz się podoba, ale o kończeniu z pisaniem nie
myśl, bo widać że wkładasz serce w pisaną poezję, a my
czytamy Twoje wiersze z przyjemnością:)
łłłołłł....
dobry pomysł, nie jeden skryba pośmiertnie pomniki ma
ciepło pozdrawiam :)
Ty się nam tu Mareczku nie kryguj na skromnisia,
piszesz ładnie i o tym już dawno wiesz, a jak nie
wiesz, to znaczy nie czytasz komentarzy. I tyle bym
miała do powiedzenia.
Świetny wiersz
Pozdrawiam serdecznie
witaj,
sądząc na podstawie statystki Bejowej sa tyo
dość przkorne wersy...
Uśmiech i pozdrowienia z podziękowaniami za pamięć.
/+/
P.S Marku, z pewnością nie pora na to, abyś przestał
pisać, dobrze, że o tym wspomniałeś, ale sądzę, że to
tylko kokieteria, bo przecież masz tylu Czytelników,
ja jak tylko będę na portalu, to będę Cię czytać, nie
każdy ma tylu fanów co Ty, /ja z pewnością ich tylu
nie mam/ zatem jesteś lubiany i poczytny, zatem pisz,
Mareczku pisz.
Pozdrawiam Cię sobotnio i cieszę się, że to tylko taka
przekora w wierszu zawarta :)
To ja Ci powiem Sotku, że poruszasz, bardzo poruszasz
swoim pisaniem romantycznym, więc czyń to nadal :-)
Pozdrawiam ciepło :-)
Przewrotne refleksje, jeśli o Ciebie chodzi, ale jeśli
to podmiot l, warto się zastanowić.
Każdy piszący ma swojego odbiorcę.
Do każdego dociera inny tekst, pisany innym językiem.
Gdyby wszyscy pisali górnolotnie, albo abstrakcyjnie -
byłaby bieda.
Potrzebujemy różnorodności - także w poezji :]
Pozdrawiam