Reformator winny

"Reformator winny".
10.10.2020r. sobota 11:31:00

Reformator winny
Jak ocet
I na piątkę mu się marzy.

To tylko ładne opakowanie,
Słowa,
A czyny co innego.

Kryzys, da się zażegnać,
Bo za wielka gra się toczy.

A dlaczego się zamartwiasz?
To przecież tylko gra
I pomyśl czyja jest ta winnica.

Oni niczym ogień i krew
Trawią i zalewają te same ławy,
Czasem lekko zmienią krzesełko.

Lepiej znać takiego przeciwnika
Niż wpuszczać innych,
Jakże wygłodniałych.

To nie geniusz,
To wysłannik,
A może samozwaniec?

My teraz możemy tylko
Przekładać rozmodleni
Paciorki.

Hej, poczekać,
Bo jeszcze został pewien skarb,
By spełniło się proroctwo
O zielonej parafii,
O zielonym narodzie.

To nie ludki z kosmosu,
Wszakże sami w kosmosie żyjemy,
Ale my właśnie
Jesteśmy w tym wszystkim zieloni
A dodatkowo bladzi.

Takie to tajemnice nam rzeźbią
I myślą, byśmy tylko ich w ciemno słuchali,
A my chcemy porozumienia i sprawiedliwości
Dla koalicyjnych przyszłych pokoleń.
Zarówno tych z lewej jak i prawej strony
Wisły i łóżka.

Niebezpieczeństwo zawsze jest,
A ktoś musi być winny.
Padło na reformatora,
Który w sąsiedzkich opowieściach
Skrywa dwie wieże, a tam wielkie skarby.

Jest światło,
By jednak drugie święta spędzić w domu,
Jednak w domowym zaciszu,
Z najbliższymi a nie na Bahama,
Albo w jakimś Honolulu.

Miło, że jesteście.

autor

AMOR1988

Napisany: 2020-10-10 Dodano: 2020-10-10 11:42:15

Ten wiersz przeczytano 380 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie