Romantyczna ogrodniczka

Dla Basi[siaby]naszej wiernej czytelniczki.zakochanej w poezji,pozdrawiam Was miłego dnia życzę

świt fioletem dotyka okien
nad domem
płynie powoli słoneczny okrąg
w obwódce różowych mgieł
krzewy rozłożone na ścieżkach
mlecze układają mozaikę pod murem
tyle nieładu zostawiła zima
w dłoniach grabie oczy zaspane
po nocy rozmarzonej poezją

pod jabłonią zamyślona
policzy ile wiosen rozbielała sad
ile naręczy malw wplatała w bukiety
usunie zeschłe pokrzywy
ślad kolców na dłoni
został cierń w rozżalonym sercu
miłość trzy razy odchodziła

tyle lat minęło...
tylko poezja czytana w każdym momencie
budzących się nagłych smutków
rozbudzała marzenia romantyczne

słońce w jej twarz zagląda
uśmiech rozkłada wargami promienie
rozbudzony świt
kwiecień pomocnik pokropi deszczem
zapachem fiołków wzleci
wraz z wiatrem
zalśni nad domem tęczowa zorza
zabrzmi pieśń ptaków
bocian klekotem powita
kukułka zakuka

moja ogrodniczko nie licz
ile lat
poezja ożywia uczucia
poezja to ukojenie
bądź z nią szczęśliwa

autor

NiebieskaDama

Dodano: 2012-04-14 06:42:20

Ten wiersz przeczytano 937 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie