Rosarium

Rosarium

linia horyzontu
delikatnie rozmazywała
granicę pomiędzy nocą a dniem

stary pomost usiłował
przypomnieć sobie
smak prawdziwej wody
uginając się pod ciężarem liści

zbliżał się koniec jesieni

lekki powiew rozdzielił
posklejane skrzydła gołębi

zielone płatki miotały odbicia
spowite kryształkiem kurzu

część z nich skleiła
materiał z idealnie gładką
powierzchnią tafli

by w końcu stracić dawną
lekkość

pax...
pax et bonum !

kołyszą fale drewniany różaniec

autor

Codeguy

Dodano: 2005-10-21 17:09:56

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie