Rozmyślanie
Pokój mój
krzesło i stół
sofa mała
w kwiatach cała
równe tykanie
zegara na ścianie
a ja
włączam ciszę
nic nie słyszę
otwieram uszy
słucham duszy
ona mną
opisuję ją
jej wspomnienia
jej marzenia...
czego mało
co bolało
co mogę innym dać
i na co mnie jeszcze stać
autor

AnnaX

Dodano: 2013-02-17 16:46:44
Ten wiersz przeczytano 969 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Daj mi punkcika bo ja Ci daje a nie łaje
"jej wspomnienia
westchnienia
jej marzenia
i pragnienia"-skróciłabym do dwóch słów. Pozdrawiam@
Ładny wiersz...czasem warto posłuchać duszy:)
Warto słuchać duszy. Ciekawy wiersz, podoba mi się,
pozdrowionka przesyłam-:)
Dodam , że dobry.
Każdy pisze na szybko,zwłaszcza Ci którzy pracują. W
tramwaju, w pociągu- gdzie się da.Pozdrawiam.
dobry :)
Postaram się go bardziej dopracować. Będą nowe
odsłony :):)
Krótki i na temat, jest dobrze :)
Krótki, refleksyjny wiersz, a proste rymy i budowa
sprawiają, że lekko się czyta:))
Taki troszkę na siłę utwór. By były rymy. Nie o to
chodzi.
:):) tak
Rymy są, ale coś w nim brakuje. Pewnie znów pisałaś go
na szybko.
Bardzo fajny wiersz dobrze się go czytało, rymy
dobrane bardzo dobrze. Pozdrawiam.
Witaj Anno:)
Przeczytałam z przyjemnością. Nie przepadam za tym
stylem ale wiersz ciekawy, jak i Twoje rozmyślanie.
P.s. Zerknij łaskawie pod swój wiersz 'Zawiedziona
miłość', napisałam komentarz.
Pozdrawiam serdecznie:)+++