Ona

Nie może już rozmawiać

Jej krtań nie przełknie niczego
nawet kruszyny
(Podłączona jest pod respirator
i inne maszyny)

Ale żyje,
cieszy się każdym dniem
I nie tak jak my
Tak przeźroczyście
Tak wegetatywnie
nie
Ona potrafi zupełnie inaczej
Umie wyzwolić w innych nadzieję
Dodaje otuchy

Drwisz?
Jesteś zdrowy i nie spotkałeś
Takiego ogromu nieszczęścia
Na pierwszy rzut oka

Bo dla nas to małe wielkie szczęścia
Być u Jej boku

Dla Jolki

autor

Moka

Dodano: 2006-11-07 17:40:14

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie