Rozstanie
A kiedy przyjdzie dzień rozstania
i zgaśnie dla mych oczu słońce
nie będzie łez , ni pożegnania
odnajdziesz mnie w kwitnącej łące
W czerni nocy wiatrem zaśpiewam
lub ptakiem , co ku niebu leci
znajdziesz mnie wszędzie, w poszumie drzewa
w piosence , którą nucą dzieci
Z pożókłej starej fotografii
uśmiechać będę się do ciebie
lecz kiedy serce strach obłapi
pamiętaj , że ja czekam w niebie
Więc nie smuć się , daremne są łzy
serce nie raz jeszcze zaboli
powrócę wspomnieniem swawoli
życie jest piękne, świat nie jest zły
Komentarze (5)
Gdybyś utrzymała określony rytm byłby twój wiersz
super a tak jest nienajgorszy.
Wiersz pożegnanie...ale niesie w sobie nadzieje na
kolejne spotkanie, gdzie indziej...bo ciało ma prawo
odejść, uczucie wielkie nigdy nie umiera.
autorka podaje klimat smutny, ale tak refleksyjnie
ujęty, że w moim odczuciu zakończył się w innym
nastroju
''życie jest piękne, świat nie jest zły''- zgadzam
się. Wiersz jest smutny , bo o pożegnaniu, ale jest w
nim nadzieja i piękno w którym odnajdzie wspomnienia.
Bardzo ładny wiersz
piękny, smutny, ale jednocześnie pełen nadziei:)