Rozważania w noc sylwestrową

Może godzina, albo już mniej,
A taki bagaż, tyle wspomnień
I tak się boję, chociaż wiem,
Że się nie uda nie zapomnieć.

Jeszcze zaledwie parę minut
I północ, nowe przeznaczenie
I zbliża się wciąż nieuchronnie
Przekleństwo czasu – zapomnienie.

I znowu jestem o rok starsza,
Pewnie mnie strzyknie tu i tam,
Przybędzie jakaś nowa zmarszczka
Do tej kolekcji, którą mam.

I co? Załamać mam się może?
A guzik! Nie! Przenigdy w świecie!
Dopóki młodą duszę noszę,
Mnie wśród smutasów nie znajdziecie!

autor

Ela Schmitz

Napisany: 2007-12-31 Dodano: 2014-07-10 20:23:22

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie