rysunek na szkle
Kochanie pomimo że Jesień na barkach
pomimo trudu i znoju
odbuduj więż życia tego co zwie
się aniołem skrzydła honoru
spadłeś mi z nieba aniele
po trudach swoich i wertepach
ale to życie dodało ci rewtes
niezależną ścieżka losu
gdy czujesz że jesteś i żyjesz
uśmiechnij się od serca kochanie
bo przecież życie się dalej toczy
jak beczka obręcz ustroju
podnieś swe czoło wysoko
otrzyj tą łezkę w kąciku
wyłoni się uśmiech jak dawniej
rysikiem ołówkiem na cyferblacie
ci co umarli są w twoim sercu
nie zabraniają wkroczyć
Ci na nowo
nie szukaj tego co zwie się przeżrocze
rysunek wody na szkle
Komentarze (5)
"Nigdy nie umierają Ci, którzy są kochani". Zmarli
oczekują pamięci i modlitwy od swoich bliskich.
życie dało rewtes*?
ścieżkę*
Z podobaniem ciepło pozdrawiam :)
Ważne, aby żyć pełnymi garściami, zaś zmarli żyją w
nas w sercowych wspomnieniach, pozdrawiam ciepło i ślę
serdeczności.
Tak mimo smutków, trzeba żyć dalej i mieć nadzieję w
sercu, jak dla mnie Twój wiersz to wiersz ku
pokrzepieniu.
Pozdrawiam serdecznie, z podobaniem dla przesłania
wiersza, dobrej nocy życząc :)
Życie toczy się dalej, a nasi najbliżsi, którzy
odeszli zawsze będą w naszej pamięci. Pozdrawiam :)
najważniejsze to czuć że jesteś i żyjesz, a umarli
żyją w sercach.