Rytuały

Samo życie- żarto wiersz.

Zawsze wołała kiedy szła spać,
,, chodź mój kochany buzi mi dać’’.
A ja leciałem, bo cóż w tym złego,
dać własnej żonie buziaka swego.

Przykryta kołdrą aż po ramiona,
,,chodź mój kochany, woła cię żona’’.
A ja leciałem, jaka w tym sprawa,
gdyż nie musiałem wcale udawać.

Ledwie zaczęła w sen swój odpływać,
,,chodź mój kochany, bom niecierpliwa’’.
A ja leciałem, mówię to szczerze,
bo ta zabawa strasznie mnie bierze.

Dziś była cisza, kiedy szła spać.
,,Chodź mój kochany buzi mi dać’’,
nie usłyszałem tego wołania,
i aż zadziwił stan zaniechania.

Lecz to banalne miało podłoże.
Gdy jest zbyt śpiąca, czekać nie może.
Zasypia zaraz, bardzo znużona,
i mnie nie woła, ta moja żona.

autor

Grand

Dodano: 2007-05-03 12:17:28

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie