Rzeczą ludzką jest zapominać
Puste słowa,
Atramentowe kropki i kreski
Na śnieżnobiałej kartce.
Zapisuję krótką historię,
Banalny przypadek,
Prosta diagnoza.
Jest uzależniona.
Jaka szkoda,
Że to nie zwykły narkotyk.
Każdy nałóg należy leczyć,
Musi więc wysłać duszę na urlop,
Gdzieś daleko,
poza granice wyobraźni.
Wróci za miesiąc.
A Ty, młodzieńcze,
Nie zjawiaj się tak nagle,
Nie patrz, nie mów,
Nie waż się napisać marnego słowa.
Rzeczą ludzką jest zapominać,
A ona chce zapomnieć,
Daj jej tylko szansę.
Komentarze (5)
Przez miesiac nie zdola wyleczyc sie z milosci.
Ale dlaczego w ogole probuje?Dobry wiersz.
nie wszystko można zapomnieć, ale ze wszystkim można
się pogodzić! Pozdrawiam!
Rzeczą ludzką jest zapominać oby nie za często.
Uciekamy w inny wymiar żeby zapomieć a tak powraca na
nowo..pozdrawiam+
bardzo smutno, ale czy da się tak szybko zapomnieć...