Rzeczywistość
Czy w życiu coś można jeszcze poprawić
gdy prawie na finale, na mecie jesteśmy?
Dusza wiecznie młoda, umysł
niedoskonały,
ciało transformacji ulega.
Sen ukazuje pragnienia bez umiaru,
znów młodość jak wiosna uderza do
głowy.
Jeszcze niejedna szalona decyzja,
przecież to cecha niedoskonałości...
A potem w ciszy, w samotności,
budzimy się w rzeczywistości.
autor
B.M.
Dodano: 2016-05-13 12:06:00
Ten wiersz przeczytano 925 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Dopóki jesteśmy młodzi duchem strosć nam nie grozi
Czasem wskazane jest by zaszaleć chciaż zycie wystawi
nam za to cenę
Podoba mi sie Twoja refleksja
Pozdrawiam serdecznie :)
Obyśmy zawsze czuli się młodzi...
Dobra refleksja
Pozdrawiam
ladne pozdrawiam
Ładnie
ładna refleksja, taka kolej rzeczy...
w swoim wnętrzu zawsze jesteśmy młodzi,a w
rzeczywistości.. no cóż.
pozdrawiam.
Dzieki za komentarze... :) pozdrawiam i lecę dalej....
;))))
Bardzo ładnie. Przyjemnie jest obudzić się w
rzeczywistości. Pozdrawiam.
Witaj Bogusiu -miło poczytać i podumać nad
wierszem - chwilę Ciebie nie było ...:)
Ciekawy i dobry tekst wiersza
skłania do refleksji.
Miłego popołudnia:}
Umysł tak tańcuje
jak dusza się czuje.
Zawsze marzyć trzeba
nim trafisz do nieba.
dobra refleksja Pozdrawiam:))
Ciekawy wiersz pozdrawiam
Rzeczywistość często bywa brutalna.
Witaj B.M. a ciało to ulega i transformacji a szybciej
deformacji:-)))) ale bardzo ciekawy treścią, głębokiej
refleksji wiersz. Pozdrawiam na miły dzień:-)