Saga życia
Wystarczy uronić jedną łzę
Wystarczy jeden krzyk
Boisz się oddychać
Boisz się żyć
Morskich fal nie pokonasz
Miłość nigdy nie jest ułatwiona
Choćbyś mógł wszystko zmienić
daru natury nie przecenisz
Z każdym krokiem mocniej stąpasz po
Ziemi
Z każdym tchem kierujesz się ku
niebiosom
Ona już nie zerka na Ciebie
Nie patrzy tym potulnym wzrokiem
Nie kusi słodkim smakiem ust
Jak kamień po wodzie suniesz
Nigdy tego nie doświadczysz
i nie zrozumiesz
Mały okruszek twoje życie przemieni
Szukasz liścia nadziei
Niczego już nie zmienisz
Póki ptak skrzydła ma
Ona usycha przy Tobie jak kwiat
Anioł w deszczu moknie
Diabeł kruszy serca
Zło odwraca wzrok
Saga ich życia spłonęła w tajemniczą noc
Brama zamknęła miłosny krąg
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.