Sam

Dla samotnych wśród tłumu...

Wiem, jesteś sam, choć wokół tłum.
Nikt myśli z tobą nie może dzielić.
Drzwi zatrzaśnięte do wszystkich głów.
Kto z twierdzy "ja" wyjść się ośmieli?

We własnych butach musisz drogę przejść
i nie pomoże sto beczek soli,
które wraz z tobą ktoś miałby zjeść.
Któż ból twej duszy poczuje? Boli.

Może ma boleć - byś pytał - dlaczego?
Byś nie napędzał perpetum mobile
i, gdy zostawią cię z sobą samego,
jak skarb jasny przyjął tę cichą chwilę.

To szansa, aby kolejny przekroczyć próg.
Niemądrze na życie się obrażać -
wszak jest towarzysz. No... przecież Bóg.
Ale Jego się zwykle nie zauważa.

autor

annael

Dodano: 2007-01-15 00:19:05

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie