Sam nie wiem, gdzie jesteśmy
Sam nie wiem, gdzie jesteśmy,
Gdyż jak mi wiadomo
Nie łączy, lecz dzieli nas
Most z realną rzeczywistością.
My na jeden dzień
Zwolnieni z uczyć Miłości
Wcale nie spędzamy czasu
W istne samotności.
My swym spojrzeniem
Tworzymy niewinny deszcz,
Który od kilku dni
Na naszej ziemi pada.
Sam nie wiem, gdzie jesteśmy
Jesień wokół nas się rozgościła
I nasze lato uczuć
W zwątpienia przemieniła.
Me uczucia
Są więzione przez tęsknotę
I przez Ciebie…
Sam nie wiem, gdzie jesteśmy,
Bo tak naprawdę
To jestem zupełnie sam.
I w ten dzień zimny i ponury
Czuję jak otaczają mnie
Mokre chmury
I wyziębione mury.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.