Sama

Cichuteńko zawszę siedziałam sama...
Błądziłam po tym świecie sama...
Nie miałam przyjaciół...
Nienawidziłam tego świata...
Zawsze każdy mną poniewierał,
Odtrącał mnie.
Tylko nie wiem dlaczego?
Przecież byłam taka sama jak inni.
Nie! Nie! Co ja mówię?!
Nie byłam taka sama!
Byłam samotna, nieszczęśliwa i poniżana!
Nie umiałam się śmiać,
Cieszyć z życia.
Nie wiedziałam, co to szczęście i miłość.
To był koszmar.
Nikt nie wie jak się czułam, co przeżywałam.
Jedyne o czym marzyłam to- śmierć.
Za wszelką cenę chciałam umrzeć.
O niczym innym nie marzyłam.
Nie chciałam już słuchać tych poniżających przezwisk.
Chciałam spocząć w zimnym grobowcu i nie martwić się o wszystko :(

autor

Barbi

Dodano: 2006-08-21 00:04:26

Ten wiersz przeczytano 448 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie