Sama w sobie przeciwnością...

W ciszy wsłuchuję się w bicie mego serca,
To nim zawsze się kierowałam,
Wszystko było takie proste.

Teraz nie rozumiem jego głosu.
Nie wiem co powinnam zrobić.
Nie chcę zgubić się w hałasie własnych myśli,
To trudne lecz nie niemożliwe.

W każdym z nas jest odrobina beztroski.
Dlaczego ją ukrywamy?
Za wszelka cenę chowamy swoją osobowość,
Przekonując samych siebie iż tak trzeba.

Czy znajdziemy miejsce dla małego promyczka,
Który oświetli nasze drogi,
Rozgrzeje serca,
Pomoże zrozumieć samych siebie?
Będzie nadzieją na lepsze jutro...

autor

MałaLenka

Dodano: 2008-04-27 20:52:43

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie