Sami w kosmosie?
Czy na tym świecie jesteśmy sami?
Może mieszkamy z ufoludkami?
Takimi co mają zieloną skórę,
Chcesz je zobaczyć? To popatrz w górę.
Daleko za słońcem, za planetami,
Za wielkim księżycem i za gwiazdami.
Może zobaczysz tych stworków metę...
Wyciągnij teleskop- wielką lunetę.
Nie widać wcale lub niewyraźnie?
Odłóż teleskop- włącz wyobraźnię.
autor
KasKas
Dodano: 2013-10-07 17:10:55
Ten wiersz przeczytano 12678 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Krótki, ale bardzo fajny.Na pewno się
spodoba.Pozdrawiam
Fajny wierszyk, warto dopieścić za radą krzemanki,
będzie jeszcze ładniej. Bardzo dobra puenta :)
Ładny, wesoły wierszyk, działający na wyobraźnię.
Pozdrawiam
Sami czy nie sami? Niezła zagadka z fajnym
zakończeniem, pozdrawiam
Zaskoczyłaś zakończeniem. Wyobraźnia... może jest
najważniejsza, no... jest jeszcze serce... a widać, że
masz je otwarte na dzieciaczki; to piękne, że je
uczysz nie tylko z obowiązku, a starasz się jeszcze
tworzyć dla nich. Wiersz czyta się bardzo przyjemnie.
Pozdrawiam. :)
Wiersz uruchamia wyobraźnię, lekko się czyta :)
pozdrawiam :)
Bardzo fajny! Pozdrawiam :))
Fajny wierszyk. Myślę, że byłoby jeszcze fajniej,
gdyby wyrównać całość do dziesięciu sylab wersach.
Miłego dnia.
wesoly wiersz dziękuje za uśmiech pozdrawiam