Samotna
Smutna, otula ją tęsknota,
bezbronna w chłodny poranek,
zziębnięta melancholią -
nie chce już iść w nieznane?
Rozgląda się dookoła,
na chwilę się zatrzymuje,
by poznać, co jest przed nią -
dramat, czy już ratunek?
autor
zofia dyderska
Dodano: 2015-02-08 23:46:50
Ten wiersz przeczytano 1748 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
pięknie dziękuję
piękny smutny wiersz
Ładny choć smutny wiersz :-)
Bardzo piekny wiersz i smutny
Ładna miniaturka:)
Intuicyjnie, pomimo wszystko, wierzymy, że ratunek
nadejdzie - wcześniej, czy później.
Pozdrawiam:)
smutno ..żal tej bezbronnej samotnej szukającej
pomocnej dłoni ...
pozdrawiam :-)
dramatów trochę w życiu miałem ale ratunek czy za
życia?:( pozdrawiam
bardzo ładny wiersz czuje się ten ból Pozdrawiam:))
Czuję ból
Ładny i smutny wiersz
Pięknie z tęsknotą i nutą melancholii,cóż może jednak
jest ratunek, w końcu nadzieja umiera ostatnia...
Pozdrawiam serdecznie :)
bardzo dziękuję
dobranoc
Smutny przejmujacy wiersz pozdrawiam
Bardzo smutno ale ciekawie
Pozdrawiam i zyczę radosci