Samotna samotność
Uśmiech nieśmiały
czterech ścian pustelni
Zapach subtelny
przyszarzałych firan
Kłębuszek kurzu
pod szafą schowany
Zerka nieśmiało
nie dając nadziei
Cisza wieczorna
znów targa emocje
A po plecach tylko gładzi
samotna Samotność
autor
bercioszka
Dodano: 2013-05-05 18:45:52
Ten wiersz przeczytano 830 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Obrazowy wiersz, dobrze oddany klimat samotności.
Pozdrawiam.
Gładzić - to niech sobie gładzi, gorzej jest z
umyciem, tego już i samotna samotność nie potrafi bez
tak zwanej szczotki-zmiotki.
KrzysztofK. dobrze radzi, a wiersz ładny, chociaż
smutny, jak to przy samotności.
Pozdrawiam. (+)
Jeżeli tylko "gładzi" to znaczy że nie jest tak źle!
:)))
podoba mi się.
Każdego dopada samotność, nawet wtedy , gdy jest w
szczęśliwym związku, otoczony kochającymi
osobami...samotni jesteśmy w podejmowaniu decyzji, bo
nikt a nas tego nie zrobi, samotni jesteśmy w wielu
momentach życia ,a także w odchodzeniu z tego
świata...Niezaradność życiowa- myślę,że nie ma aż tak
wielkiego wpływu na ten stan,ale przyczynia się i
owszem.Ładny wiersz...Pozdrawiam.E.
to kolejny już tekst o samotności jaki czytam. Dziwny
stał się chyba ten świat, skoro wszędzie jej pełno.
Gregcem, nie rozumiem co nieporadność ma do
samotności:) Stan nie musi być permanentny, można go
zmienić, można zmienić siebie. A czy wiek ma tu jakieś
znaczenie? Czasami to wybór, czasami ucieczka, czasami
jedyna możliwość...
W tekście pozbyłbym się wszystkich dużych liter, a
firany według mnie są raczej poszarzałe:) Nie traktuj
moich słów jako krytyki, to tylko gdybanie zwykłego
czytacza.
Pozdrawiam serdecznie
K.
dobre obrazy - oddają klimat samotnych wieczorów :)
pozdrawiam
samotność jest dla ludzi starych i młodych
nieporadnych, lecz ci młodzi mogą to jeszcze zmienić