SAMOTNIA

nasze ciała odeszły do samotni
szept moich ust krzyczy ,, kocham,,
nie ma cie ...
pragne w sobie zabic ból
ale bronie sie przed amnezja twego imienia
z kazdym dniem
z kazdym gorzkim słowem
stajesz sie coraz bardziej niewidzialny ...
noc nosi twoje oczy
jeszcze wczoraj dziekowałam bogu
ze choć one są niezamglone
z każdą nocą
z każdym gożkim szeptem
trace moje sny
w moich dłoniach nie ma juz miejsca dla zranionych kropel rosy
w moim sercu brak miejsca na gorycz
moja dusza ciagle krzyczy
... ... ... ... .... .... .... .... .... ....
moje uczucia , cierpia !
pozwalam im juz odejsc do samotni

autor

frytka84

Napisany: 2004-07-13 Dodano: 2005-03-26 22:06:35

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie