Samotność
wiersz ten dedykuje mojej kuzynce...dla ktorej nie bedzie juz jutra - odeszla wczoraj...
samotność czekała
w każdym kącie
nieme obrazy
usmiechały się
tajemniczo z przeszłości
tam za rogiem
nie widać
co przyniesie
ze sobą los
apatia - tak długo do jutra
głuche trzaskanie
sąsiedzkich drzwi
rozbijają cenne marzenia
gradobicie w skroniach
potęgują ból
plaster nie zalepi
rannych obolałych wspomnień
po nieprzespanej nocy
może jutro przydzie ratunek
Boże...a jeśli nie zdąży
czarnulka1953
30.09.2011
autor
czarnulka1953
Dodano: 2011-09-30 21:02:56
Ten wiersz przeczytano 342 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Jakże smutny wiersz ile w nim bólu.
współczuję Ci, ale wiersz jest też piękny.
Wiersz w pełni oddaje Twój ból, smutny ale bardzo
wymowny.
Wiersz w pełni oddaje Twój ból, smutny ale bardzo
wymowny.
Wiersz w pełni oddaje Twój ból, smutny ale bardzo
wymowny.