Samotny człowieku
samotny człowieku
zamknięty w kręgu niezrozumienia
wyciągasz dłoń
pragniesz dotknąć marzeń
czekających za ścianą płaczu
wiesz
samotność zabija
a Ty zamykasz serce
i choć pragniesz blasku miłości
boisz się otworzyć okiennice
a za nimi słoneczniki chylą głowy
w szepcie nieśmiałym
z ramionami wyciągniętymi ku niebu
twarz zwracasz ku słońcu
czując ciepło promieni
otwierasz się na miłość
pragniesz...
autor
Jolana
Dodano: 2007-07-03 15:40:47
Ten wiersz przeczytano 1181 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
''samotność zabija''
Czasem ona potrafi zmocnić człowieka:) Cieszę się, że
są w śród ludzi jescze tacy jak wy, którzy pisza
poezje:)
...co, gdy otworzysz na oścież okno ... przy wietrze
wydmucha wszystko zaraz...przy słońcu wypali
naraz....pomału z wyczuciem bo nie wiesz co przyjść
może...
...samotni tego nie umieją ...
Pełna profeska...
czytajac ten wiersz czuje jakby to bylo wlasnie o mnie
:)
Pozdrawiam :*
A jeśli się pragnie miłości, otwiera okiennice i nic
się za to nie dostaje? Nawet najmniejszego promienia
słońca? Co wtedy??