Scena życia

Krysiu moim zdaniem scenariusze pisze nam życie a my
jedynie staramy się go dobrze zagrać. To jest nasza
rola. W końcu niewiele możemy powiedzieć co będzie za
miesiąc czy rok, ale możemy sie czegoś tam nauczyć i
przygotować na różne ewentualności. Pozdrawiam z
uśmiechem:)))

Plusik i pozdrowionka

życie to gra jak w pokera można wygrać i przegrać
:)pozdrawiam

Na scenie życia przy pełnej widowni, bez
przygotowania, prób, znajomości tekstu i choreografii,
improwizujemy. Czasem słyszymy brawa, a czasem gwizdy.
Cóż z tego, gdy trzeba przetrwać do końca, bez
możliwości pójścia na skróty, czy chociażby odpocząć
za kurtyną sceny. Gra toczy się, a nam wypada grać
sceny z tymi, którzy jak my mają coś przepracować w
życiu. Jedni przychodzą, a inni odchodzą i tak do
końca.
Ciekawy Krysiu wiersz.
Pozdrawiam cieplutko i ślę uściski

... a niektórzy tworzą tylko czarne scenariusze...
albo samolubne...

I faktycznie najważniejsze - nie zatracić
człowieczeństwa. A spektakl trwa... I będzie trwał do
końca świata i dzień dłużej :)

Pozdrawiam ciepło, Krysiu :)

Refleksyjne wersy, jak to u Ciebie. Serdecznie
pozdrawiam

krzemanka - serdecznie dziękuję za trafne uwagi. Ślę
moc serdeczności:)

Każdy z nas w życiu ma do odegrania swoją
rolę...pozdrawiam serdecznie.

Podoba mi się ta zaduma nad życiem.
Co myślisz Krystyno o rezygnacji ze słowa "bycie" oraz
czwartego wersu i zmianie "przeżyć" na "przejść" w
ostatnim wersie?
Wiadomo, że to jedynie czytelnicze sugestie, a nie
rady eksperta.
Miłego dnia:)

Ponownie życia nie przeżyjemy i to fakt, czyńmy więc
wszystko, by było najlepsze!
Występujemy na takiej scenie życia i gramy samych
siebie. Ważne, byśmy grali czysto...

Serdecznie Cię pozdrawiam

Wiersz opisuje ludzkie życie jako teatr, gdzie każdy
gra różne role, czasem zakrywając prawdziwą naturę,
lecz niezależnie od tego, jak scenariusz się rozwija,
ważne jest zachowanie człowieczeństwa i mądrego
podejmowania decyzji, ponieważ życie nie daje drugiej
szansy.
(+)

Ważne byśmy nie zatracili człowieczeństwa.