U schyłku sił

Człowiek ma nieraz chwile załamania potrzebuję przyjaciela. A co ma zrobić gdy takiego kogoś nie ma.

Tak trudno żyć
pozbawionym marzeń być
w samotności tylko tkwić
ciężko mi

Tyle było chwil
nie przespanych nocy, dni
ja już nie mam na to sił

Masa spraw
życie w ciemność
wciąż mnie pcha
jak długo jeszcze
żyć tak mam

Przez tyle lat
szczęście było wrogiem mi
nie wiedziałem jak z tym żyć
aż do dziś

Mam tyle lat
i na karku wiele spraw
być może to jest ten czas
by odpuścić

Mądrzejszy a zarazem głupi
pcham się w śmierć
bo przecież tak najprościej

Tylko że kto
pomoże mi wstać
kiedy przyjaźń znikła
został strach

Jedno z nas
popłynie tej nocy w dal
moje życie
albo mój strach
całą noc
na decyzję tą mam.

autor

Fabiano

Dodano: 2009-08-30 11:47:16

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie