Sen życia...
"Nie wystarczy kochać,trzeba także umieć kochać i umieć nauczyć miłości..." [Henryk Sienkiewicz]
Może jutro, ktoś zdmuchnie
płomień mojego życia.
Coś przeminie,
skończy się na zawsze...
Wsłuchuję się w głos mojego serca,
słyszę w nim tylko Ciebie.
Może jutro, staniesz nad mym grobem,
zastaniesz tam szept wiatru,
niosącego ciszę,
spokojną i przenikliwą ...
Życie to sen ,
sen szaleńców,
którzy chcą jednego – kochać i być
kochanymi.
Każdego dnia przechodzę
przez labirynt własnych słabości.
Potykam się, aby znów wstać
i dążyć do swoich celów...
Nie mam pewności, że jutro nadejdzie.
Żadnej gwarancji, że otuli mnie nowy
sen...
Może już dziś, warto powiedzieć
kocham...?
Powtarzać to każdego dnia,
aby odejść spełniona i kochana.
Mimo wszystko...
pozwólmy się ponieść miłości...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.