Serce żalem i zawiścią
Popatrz bracie jak Cię niszczy
Zawiść która w sercu kwitnie
Ona przecież głos niweczy
W Twojej duszy tak paskudnie
Żalem serce przepełnione
Pięść zaciska jak do walki
Stratą będzie nasycone
Gdy mu oddasz zakamarki
Zakamarki swojej duszy
W której boży głos chce wybrzmieć
Czy Cię prawda ta nie wzruszy
Kiedy ktoś chce Cię napomnieć
Żalu nie miej już do innych
Zrozumieniem siebie darząc
Gorzkie chwile z lat najmłodszych
Wybaczeniem naprawiając
GMZ
Komentarze (8)
Celne przesłanie, potrzebny wiersz, pozdrawiam
serdecznie.
Z treścią - zgoda, a zapis - zaimki niepotrzebnie
wielką literą, bo tylko w wierszach typu "list do
kogoś i z poważaniem" a w normalnych wierszach małą.
To prawda
zawiść i zazdrość to paskudne cechy
Tu nie o tolerancję chodzi, ale zrozumienie, ale
dzięki za komentarz
Ciekawy wiersz, lekko się czyta.
Szacunek i tolerancja to podstawa, bez tego trudno
jest żyć w społeczeństwie. Ciekawa refleksja.
Wiersz zwraca uwagę na negatywne emocje, które mogą
niszczyć relacje i duszę, a jednocześnie podkreśla
znaczenie zrozumienia siebie i darzenia wybaczeniem.
(+)