Siedem boleści

Na Zaciszu jest podobny. :)))

No świetny wiersz, ciekawa jestem o jakim poecie to
jest. :))

:)))))

Fajne, wesołe strofy, a poeci lubią czasem stroić
fochy, ci od siedmiu boleści też;)
Miłego dnia:)

:))) aleś pojechała.
No, ale... Ci prawdziwi artyści, poeci czy malarze,
czy jeszcze inni mają te fochy swoje i muchy w nosie.
No co począć, trzeba brać na nich poprawkę i wybaczać.

Najfajniejsza jest ta strofa:
Treść tak udziwniona,
że nikt nie rozkmini.
Z miłości zwykł konać
co cztery godziny.

A i koniec jest bardzo fajny, bo siedem boleści -
mozna odczytywać różnorako. Prawdziwy poeta, podobno
zwykle cierpi i z tego powodu pisze pięknościowe
wiersze, i jak pisze Shizuma: ale ciągle poeta.

Podoba mi się Twój wiersz.

Grono poetów różne miewa kalibry boleści:)

Ale ciągle poeta :)